www.nnostress.tk
z e r o h e r o e s
Index
:::to the top:::
(... home / latest posts ...)
the manifest of zeroheroism
-
a banner
for
your website
- :::nostress~sidelinks:::
-
www.flickr.com 
More photos in °null° zeropoëtry °/° 
visit our l a b
::: the band :::
z e r o h e r o e s
and contributors
-
Antistresspoweet/Zhlanko
schaaflicht/slö
Willem Plugge
Absinth & Absence
J.D.Nelson
Dragan
Wosky
Jan Gergely
Bert Lezy
hm...
Bonzo The goD
John Penn
TinTin
Stefanie Van de Velde
Sophia Alix
cat
Herman J. Claeys
Sacha Warnberg
Mendes paleajed -
for you
links
p-ping om
Tuesday, December 23, 2003
shared by : schaaflicht
RE-L-IEK-WIE ?
Drie wijzen kunnen
geen offerkens plengen
Land van mirre & wierook
in hoogste staat van
alertheid
Het is anti-sterrentijd
De mirre is zoek
wierook-camouflage-rookgordijn
Drie wijzen verloren gelopen
in de woestijn
Drie herders teveel gezope
in Beaudelairse ode aan de wijn!
De schaapjes niet meer op't droge
De os BSE mager& ineengeboge
Geen engel meer voor Maria
want Jozef nam Viagra
Bevlekt ontvangen
Op Golgotha ondersteboven hangen
Volkse vraag:Waarom aan koorden?
Antwoord:Ze hadden toen nog geen lasser
Ondersteboven in de brandende zon
een psychedelisch visioen over een passer
die altijd cirkels maakt
Op Golgotha aan voeten in het zand geknield
vragende ogen,in het zand gebeten
Het middelpunt lag op de lippen
HET WETEN
De begrepenheid van wat begrepen wordt maar niet is
Geboren doorboorde men al met een spaak
Fabuleus,ontzettend de totale weigering raak
AAAAAAAUUUUUUWWWWWWWW
MIM-IEK
TRIPT-IEK
FR-IEK
PYTHON BASIL-IEK
ZO-LA-PORT-IEK
ENCY-KLIEK
Z-IEK
KLIN-IEK
AL KRIT-IEK
RE-L-IEK-WIE?
Alleen de ezel achteraan,nek gerekt
in weigering,hoogste staat van bewustzijn
blijft rustig in een stal
stinkend & vooralsnog onuitgemest
De beeldekens holle ogen
hun tranen,de verf wat uitgelopen scheef
in aftands vip-vermogen
De ezel achteraan,nek gerekt,zoekend & alert op dreef gegaan.
shared by : Wo-Ski- Christmas-Trip
Call me names
Call me names
Pin your blames
I forget names
I forget streetnames
I remember every nice face
I recover every nice place
Call me names
Pin your blames
Horse without a name
Call me a shame
Shadow in time
Nothin'to frame
I don't live in line
I survive in a rhyme.
shared by : Wosky
Pin your blames
I forget names
I forget streetnames
I remember every nice face
I recover every nice place
Call me names
Pin your blames
Horse without a name
Call me a shame
Shadow in time
Nothin'to frame
I don't live in line
I survive in a rhyme.
shared by : Wosky
Kalkoene
Kerstmis & 2004 lagen mislukte simulatiesiviliseringsfeeste
Kalkoene & hoge omes van concurrende uitbuitingstelsels
Zijn VETTE BEESTE
BACK TO LIVE
BACK TO INSANITY
Marry your christmastree
Have a nice mistletoe
And burn your many expensive bills too
Drive around in a bob-sleigh
in an open minded come what may,
in a curve light right-wrong way
Ooooh so they say
Aaaah so they pray
KORT IN 'T ANTWAARPS GEZèè
SANTé
moakt veur TOVERBODIGE in oewe kop nen TRIZé
Designvork kwelt
Broek prangt,Buik op barst
terwijl LE PAUVRE van honger tande kapotknarst
VETTE BEESTE
obsceen,verstikkende overvloed vreet
als toetje call-girls besteld
LE PAUVRE
per persoon 3 rijstkorrels
op kerstuiteringsbanket geteld
Een VIP gewichtige uitbuiterspersoon
krijgt vette 13de maand in MEGALOON
LE PAUVRE haast gewichtloze persoon
zit naast een gekapte boom
MEGAKERSTBOOM
KETTING-ZAAG-KERST-WINST-LIEDEREN VROOOOOOOM.....
VROOOOOOOOOEEEEEEEEEEM.....
BOOM BOOM
VETTE BEESTE
GRAND BOUFFE
TOT DE ONTPLOFFINGSDOOD VAN hun ZWELGBUIK
OVERSCHOTTEN a.u.b.deponeren in 't vilbeluik
VETTE BEESTE
hun finale imploderende scheet
tot in elke DERDE WERELD ruik
gaan we met LES PAUVRES feeste
tot we neerstuik
en 's anderdaags gezond weer op
WERELD ZONDER HONGER & OORLOG ,OP ZIJN KOP
L'Imagination au pouvoir
JOELFEESTVUUR
VUUR!VUUR!
TRANSCEDEREN
BEVRIJDINGSUUR
SNEEUWBAL
KERSTBAL
HEELAL
OOK
ALS
TNI
WIT
IS
EN
REGENT.
shared by : Wosky
Monday, December 22, 2003
Stairdance
shared by : Willem
makeshift belief
trains are tears
the Earth scrolling
over the gentle soil
looking at concepts
of black at black
and white dancing
grief's a laughter
grieve with us
we are habitued
shared by : Wosky
shared by : Dragan
Saturday, December 20, 2003
Si Hablas Alto Nunca Digas Yo.
When you talk aloud never say I.
Si vous parlez à haute voix jamais disez je.
Als je luidop praat zeg dan nooit ik.
T. Shandy
When you talk aloud never say I.
Si vous parlez à haute voix jamais disez je.
Als je luidop praat zeg dan nooit ik.
T. Shandy
Si Hablas Alto Nunca Digas Yo.
When you talk aloud never say I.
Si vous parlez à haute voix jamais disez je.
Als je luidop praat zeg dan nooit ik.
T. Shandy
When you talk aloud never say I.
Si vous parlez à haute voix jamais disez je.
Als je luidop praat zeg dan nooit ik.
T. Shandy
Friday, December 19, 2003
nostressman en de moelentjes / nostressman et les moules a vent / nostressman and the moles
. . . and more banners
html: bbc :
html : bbc :
html : bbc :
html : bbc :
Cittadellarte has taken nature’s biological system as a model for its structure.
A cell splits into two, and then both the new ones divide further and so on until a complete body is formed.
Similarly, Cittadellarte’s nucleus, an active agent for a responsible transormation of civil society, has divided itself into a number of nuclei, each of which occupies itself with a specific area of the social fabric.
This cell-type organism of Cittadellarte takes the name of “Offices” and is made up of autonomus, yet networked offices.
put a banner on your site ...
just copy and paste the code into your page:
html: bbc :
html : bbc :
html : bbc :
html : bbc :
Cittadellarte - Fondazione Pistoletto
Cittadellarte has taken nature’s biological system as a model for its structure.
A cell splits into two, and then both the new ones divide further and so on until a complete body is formed.
Similarly, Cittadellarte’s nucleus, an active agent for a responsible transormation of civil society, has divided itself into a number of nuclei, each of which occupies itself with a specific area of the social fabric.
This cell-type organism of Cittadellarte takes the name of “Offices” and is made up of autonomus, yet networked offices.
Thursday, December 18, 2003
just check it out and join...
Er bestaat geen beter middel om het individu te beschermen tegen het vervagen van de eigen grenzen, dan het bezit van een geheim dat hij wil of moet behoeden en dat hem van anderen onderscheidt. Al in het allereerste begin van een samenleving herken je de behoefte aan geheime organisasies. En als er geen geheim bestaat dat op goede gronden verdedigd moet worden, dan wordt er één uitgevonden of bedacht, een ‘geheim’ dat dan door de gepriviligieerde ingewijden ‘geweten’ en ‘begrepen’ wordt. Dit was het geval bij de Rozenkruisers en bij vele anderen. Onder deze pseudogeheimen bevinden zich ironies genoeg door de ingewijden in het geheel niet gekende wérkelijke geheimen; bij voorbeeld bij die genootschappen die hun ‘geheim’ bij voorkeur aan de alchemistiese tradisie ontleenden.
De behoefte aan geheimdoenerij is op een primitief nivo van vitaal belang, want het gemeenschappelijk geheim is het sement dat de samenleving bijeenhoudt. Het geheim op sosiaal nivo betekent een heilzame kompensasie voor het gebrek aan samenhang bij de individuele persoonlijkheid, die door voortdurend weer terug te vallen op de oorspronkelijke onbewuste identiteit met de anderen steeds weer uiteenvalt. Het bereiken van het doel, namelijk een individu dat zich zijn aard bewust is, wordt daardoor een langdurige, bijna hopeloze opvoedingstaak. Want immers: de gemeenschap van afzonderlijke, door inisiasie onderscheiden individuen komt alleen tot stand juist weer door onbewuste identiteit – al gaat het hier dan ook om een sosiaal gedifferentieerde identiteit.
Het geheime genootschap vormt een tussenfase op weg naar de individuasie: men laat het nog aan een kollektieve organisasie over om zich te laten differesiëren; dat wil zeggen men heeft nog niet ingezien, dat het eigenlijk de taak van het individu is om, onderscheiden van anderen, op eigen benen te staan. Alle kollektieve identiteiten, zoals het horen bij een organisasie, je bekennen tot een –isme en dergelijke, staan de vervulling van deze taak in de weg. Het zijn krukken voor de lammen, schilden voor de bangen, rustplaatsen voor de luien, kinderkamers voor onverantwoordelijken – maar ook herbergen voor armen en zwakken, veilige havens voor schipbreukelingen, een familieschoot voor wezen, een glorierijk doel waar teleurgestelde verdoolden en moede pelgrims vurig naar verlangen, een kudde en een veilige weide voor verdwaalde schapen, en een moeder, die voedsel en groei betekent. Het zou daarom niet juist zijn deze tussenfase als hindernis te beschouwen, ze vormt integendeel al sinds tijden de enige bestaansmogelijkheid van het individu, dat in onze tijd meer dan ooit bedreigd lijkt met anonimiteit. De kollektieve identiteit is in onze tijd nog zó essensieel, dat ze voor velen met een zeker recht als einddoel geldt – terwijl elke poging om de mens wat nader te brengen tot een volgende stap op weg naar zelfstandigheid, als aanmatiging of vermetelheid, als fantasie of onmogelijkheid gezien wordt.
Ondanks dit alles kan het toch gebeuren dat iemand zich op goede gronden genoodzaakt ziet de tocht in de wijde verten op eigen kracht te ondernemen, omdat hij onder alle hem geboden omhulsels, vormen, omheiningen, levenswijzen en atmosferen, niet datgene vindt wat hij nodig heeft. Hij zal alleen gaan en zijn eigen gezelschap vormen. Hij zal zijn eigen veelheid zijn, die uit allerlei meningen en tendenzen bestaat. Deze hoeven echter niet noddzakelijk in dezelfde richting te wijzen. Hij zal integendeel met zichzelf in tweestrijd zijn en grote moeilijkheden ondervinden als hij zijn eigen veelheid tot een gemeenschappelijke aksie wil bundelen. Ook wanneer hij uiterlijk beschermd is door de sosiale tussenvormen van de tussenfase, bezit hij daarmee nog geen bescherming tegen de innerlijke veelheid die hem met zichzelf in onmin brengt en die hem uitlevert aan de dwaalwegen van de identiteit met de uiterlijke wereld.
Zoals de ingewijde deze dwaalweg van de ongedifferensieerde kollektiviteit afsnijdt doordat hij het geheim van zijn genootschap heeft, zo heeft ook de eenling op zijn eenzame paden een geheim dat hij om de één of andere reden niet mag of kan prijsgeven. Een dergelijk geheim dwingt hem tot isolement in zijn eenzame onderneming. Heel veel mensen kunnen dit isolement niet verdragen. Dat zijn de neurotisji, die noodgedwongen verstoppertje spelen met anderen en zichzelf, zonder dat ze ook maar iets werkelijk ernstig kunnen nemen. Ze offeren in de regel hun individuele bestemming op aan hun behoefte aan kollektieve aanpassing, waartoe ze door alle meningen, overtuigingen en idealen van hun omgeving aangemoedigd worden. Tegen deze laatste bestaan bovendien geen verstandige argumenten. Alleen een geheim dat men niet verraden kan, dat wil zeggen één dat men vreest, of dat men niet onder woorden kan brengen (en dat daarom naar het zich laat aanzien in de kategorie van het ‘onzinnige’ thuishoort) kan de anders onvermijdelijke stap terug verhinderen.
De behoefte aan een dergelijk geheim is in veel gevallen zó groot dat gedachten en handelingen verwekt worden, die men niet meer kan verantwoorden. Daarachter staat meestal geen willekeur of overmoed, maar een dira necessitas (harde noodzaak) die voor het individu zèlf onverklaarbaar is, die de mens met een roekeloze fataliteit overvalt en die hem wellicht voor het eerst in zijn leven de aanwezigheid van het sterkere en vreemde ad oculos (op aanschouwelijke wijze) demonstreert op zijn meest persoonlijke domein, waar hij heer en meester dacht te zijn.
Een aanschouwelijk voorbeeld geeft het verhaal van Jacob die met de engel worstelde en er met een ontwrichte heup vanaf kwam, maar juist daardoor een moord verhinderde. De toenmalige Jacob was in de gunstige omstandigheid dat iedereen zijn verhaal geloofde. Een Jacob uit onze tijd zou alleen maar een veelzeggend lachje ten antwoord krijgen. Hij zal er de voorkeur aan geven maar liever niet over dit soort aangelegenheden te praten, zeker niet als hij er privé-opvattingen over de boodschapper van Jahwe op na wil houden. Daarmee is hij tegen wil en dank in het bezit gekomen van een geheim waar niet over te praten valt, en hij komt buiten de kring van de kollektiviteit te staan. Natuurlijk zal zijn mentale reserve toch nog aan het licht komen als hij er niet in mocht slagen zijn leven lang te huichelen. Maar neuroties wordt iedereen die beide tegelijk tracht te doen: zijn individuele bestemming volgen én zich aanpassen aan de kollektiviteit. Een dergelijke ‘Jacob’ heeft zichzelf niet toegegeven dat de engel eigenlijk de sterkere was, want we hebben naderhand nooit gehoord dat de engel toevallig óók hinkte.
Wie dus, gedreven door zijn daimon, de stap durft te doen over de grens van de tussenfase, komt werkelijk terecht in het ‘Unbetretene, nicht zu Betretende’, waar hij niet over veilige paden wordt geleid en waar geen beschermend onderdak voor hem klaarstaat. Er bestaan daar ook geen wetten, voor het geval hij in een situasie terecht zou komen die hij niet voorzien heeft; bij voorbeeld een plichtskonflikt waar hij zich niet luchthartig vanaf kan maken. Gewoonlijk duurt het uitstapje in ‘No Man’s Land’ slechts zo lang als een dergelijk konflikt zich nog niet aanmeldt – en er komt meestal heel snel een eind aan als zo’n konflikt ook maar in de verste verte vermoed wordt. Dat een mens dan op de vlucht slaat zal ik hem niet kwalijk nemen. Maar dat hij van zijn zwakheid en lafheid een verdienste gaat maken, dat kan ik niet goedkeuren. Aangezien mijn verachting hem verder geen schade doet, kan ik deze rustig uitspreken.
Riskeert iemand echter een oplossing van het plichtskonflikt op eigen verantwoording, en voor een rechter die dag en nacht over hem oordeelt, dan is hij in de situasie van de ‘enkeling’ terechtgekomen. Hij bezit een geheim dat geen openlijke diskussie verdraagt, alleen al niet omdat hij voor zichzelf reeds een medogenloos aanklager en vasthoudende verdediger is geweest, en omdat geen enkele wereldlijke of geestelijke rechter hem zijn nachtrust terug kan geven. Bovendien: als hij hun beslissingen al niet tot vervelens toe kende, was het ook nooit tot een plichtskonflikt gekomen. DIT LAATSTE VERONDERSTELT ALTIJD EEN VERHOOGD BEWUSTZIJN VAN DE EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID. MAAR JUIST DEZE DEUGD VERBIEDT HEM HET ERKENNEN VAN EEN KOLLEKTIEF BESLUIT. DAAROM IS DE RECHTBANK VERPLAATST VAN DE UITERLIJKE NAAR DE INNERLIJK WERELD, WAAR ACHTER GESLOTEN DEUREN HET VONNIS WORDT GEVELD.
Deze verandering echter verleent het individu een betekenis, die voorheen ongekend was. Hij bestaat niet alleen meer uit zijn welbekend en sosiaal gedefinieerd ‘ik’, maar ook uit het oordeel wat dit ‘ik’ op zich en voor zich waard is. NIETS BEVORDERT DE BEWUSTWORDING MEER DAN DEZE INNERLIJKE KONFRONTASIE VAN DE TEGENSTELLINGEN. Niet alleen de aanklager legt tot dan onvermoede feiten op tafel, maar ook de verdediging moet zich op argumenten bezinnen waaraan niemand ooit eerder had gedacht. Daarmee is een aanzienlijk stuk van de buitenwereld in het innerlijk terechtgekomen, terwijl de buitenwereld ontlast of verarmd is met ditzelfde stuk – de innerlijke wereld is daarentegen in dezelfde mate in gewicht toegenomen als ze opgeklomen is tot de rang van een tribunaal voor etiese beslissingen. HET VAN TE VOREN ZOM ZO TE ZEGGEN ONDUBBELZINNIGE ‘IK’ VERLIEST ZIJN VOORRECHT UITSLUITEND AANKLAGER TE ZIJN EN RUILT DAT IN VOOR HET ‘NADEEL’ ZICH TEGELIJK IN POSISIE VAN BEKLAAGDE TE BEVINDEN. Het ‘ik’ wordt ambivalent en dubbelzinnig; het komt zelfs tussen hamer en aambeeld terecht. Het wordt een polariteit gewaar die boven hemzelf is gesteld.
Geplagieerd uit Herinneringen dromen gedachten. C. G. Jung (redaksie Aniela Jaffé)
Engelse titel Memories dreams reflections. ISBN 90-6069-806-1
. . . shared by : Miles Away
een archetiepiese wereld
glijdt onder mijn voeten
door oneindig weelderige dieptes
kan ik heen varen met mijn bewust zijn
alles kan ik zien
alles zie ik alles zie ik teveel
nergens kan ik heen
hoe ik mij ook voortschrijd
nergens kan ik heen
hoe ik mij ook beweeg
nergens kan ik heen
alles weeg ik alles weeg ik teveel
alles zie ik alles zie ik teveel
in jouw ogen
vol genade vol mededogen
vol van mededogen
vol van haat
vol van vreugde
beweeg ik alles beweeg ik alles teveel
in jouw ogen
zie ik alles alles zie ik teveel
in jouw ogen
oneindig weelderige
d
i
e
p
t
e
s
in jouw ogen
kan je alles zien
zie je alles
alles zie je?
nergens kan je heen
met je voeten vol stilstand
_een archetiepiese wereld
bevrozen in de weigering
jouw weigering
mijn weigering
onze
weigering_
shared by : B. Lan Ko
Er bestaat geen beter middel om het individu te beschermen tegen het vervagen van de eigen grenzen, dan het bezit van een geheim dat hij wil of moet behoeden en dat hem van anderen onderscheidt. Al in het allereerste begin van een samenleving herken je de behoefte aan geheime organisasies. En als er geen geheim bestaat dat op goede gronden verdedigd moet worden, dan wordt er één uitgevonden of bedacht, een ‘geheim’ dat dan door de gepriviligieerde ingewijden ‘geweten’ en ‘begrepen’ wordt. Dit was het geval bij de Rozenkruisers en bij vele anderen. Onder deze pseudogeheimen bevinden zich ironies genoeg door de ingewijden in het geheel niet gekende wérkelijke geheimen; bij voorbeeld bij die genootschappen die hun ‘geheim’ bij voorkeur aan de alchemistiese tradisie ontleenden.
De behoefte aan geheimdoenerij is op een primitief nivo van vitaal belang, want het gemeenschappelijk geheim is het sement dat de samenleving bijeenhoudt. Het geheim op sosiaal nivo betekent een heilzame kompensasie voor het gebrek aan samenhang bij de individuele persoonlijkheid, die door voortdurend weer terug te vallen op de oorspronkelijke onbewuste identiteit met de anderen steeds weer uiteenvalt. Het bereiken van het doel, namelijk een individu dat zich zijn aard bewust is, wordt daardoor een langdurige, bijna hopeloze opvoedingstaak. Want immers: de gemeenschap van afzonderlijke, door inisiasie onderscheiden individuen komt alleen tot stand juist weer door onbewuste identiteit – al gaat het hier dan ook om een sosiaal gedifferentieerde identiteit.
Het geheime genootschap vormt een tussenfase op weg naar de individuasie: men laat het nog aan een kollektieve organisasie over om zich te laten differesiëren; dat wil zeggen men heeft nog niet ingezien, dat het eigenlijk de taak van het individu is om, onderscheiden van anderen, op eigen benen te staan. Alle kollektieve identiteiten, zoals het horen bij een organisasie, je bekennen tot een –isme en dergelijke, staan de vervulling van deze taak in de weg. Het zijn krukken voor de lammen, schilden voor de bangen, rustplaatsen voor de luien, kinderkamers voor onverantwoordelijken – maar ook herbergen voor armen en zwakken, veilige havens voor schipbreukelingen, een familieschoot voor wezen, een glorierijk doel waar teleurgestelde verdoolden en moede pelgrims vurig naar verlangen, een kudde en een veilige weide voor verdwaalde schapen, en een moeder, die voedsel en groei betekent. Het zou daarom niet juist zijn deze tussenfase als hindernis te beschouwen, ze vormt integendeel al sinds tijden de enige bestaansmogelijkheid van het individu, dat in onze tijd meer dan ooit bedreigd lijkt met anonimiteit. De kollektieve identiteit is in onze tijd nog zó essensieel, dat ze voor velen met een zeker recht als einddoel geldt – terwijl elke poging om de mens wat nader te brengen tot een volgende stap op weg naar zelfstandigheid, als aanmatiging of vermetelheid, als fantasie of onmogelijkheid gezien wordt.
Ondanks dit alles kan het toch gebeuren dat iemand zich op goede gronden genoodzaakt ziet de tocht in de wijde verten op eigen kracht te ondernemen, omdat hij onder alle hem geboden omhulsels, vormen, omheiningen, levenswijzen en atmosferen, niet datgene vindt wat hij nodig heeft. Hij zal alleen gaan en zijn eigen gezelschap vormen. Hij zal zijn eigen veelheid zijn, die uit allerlei meningen en tendenzen bestaat. Deze hoeven echter niet noddzakelijk in dezelfde richting te wijzen. Hij zal integendeel met zichzelf in tweestrijd zijn en grote moeilijkheden ondervinden als hij zijn eigen veelheid tot een gemeenschappelijke aksie wil bundelen. Ook wanneer hij uiterlijk beschermd is door de sosiale tussenvormen van de tussenfase, bezit hij daarmee nog geen bescherming tegen de innerlijke veelheid die hem met zichzelf in onmin brengt en die hem uitlevert aan de dwaalwegen van de identiteit met de uiterlijke wereld.
Zoals de ingewijde deze dwaalweg van de ongedifferensieerde kollektiviteit afsnijdt doordat hij het geheim van zijn genootschap heeft, zo heeft ook de eenling op zijn eenzame paden een geheim dat hij om de één of andere reden niet mag of kan prijsgeven. Een dergelijk geheim dwingt hem tot isolement in zijn eenzame onderneming. Heel veel mensen kunnen dit isolement niet verdragen. Dat zijn de neurotisji, die noodgedwongen verstoppertje spelen met anderen en zichzelf, zonder dat ze ook maar iets werkelijk ernstig kunnen nemen. Ze offeren in de regel hun individuele bestemming op aan hun behoefte aan kollektieve aanpassing, waartoe ze door alle meningen, overtuigingen en idealen van hun omgeving aangemoedigd worden. Tegen deze laatste bestaan bovendien geen verstandige argumenten. Alleen een geheim dat men niet verraden kan, dat wil zeggen één dat men vreest, of dat men niet onder woorden kan brengen (en dat daarom naar het zich laat aanzien in de kategorie van het ‘onzinnige’ thuishoort) kan de anders onvermijdelijke stap terug verhinderen.
De behoefte aan een dergelijk geheim is in veel gevallen zó groot dat gedachten en handelingen verwekt worden, die men niet meer kan verantwoorden. Daarachter staat meestal geen willekeur of overmoed, maar een dira necessitas (harde noodzaak) die voor het individu zèlf onverklaarbaar is, die de mens met een roekeloze fataliteit overvalt en die hem wellicht voor het eerst in zijn leven de aanwezigheid van het sterkere en vreemde ad oculos (op aanschouwelijke wijze) demonstreert op zijn meest persoonlijke domein, waar hij heer en meester dacht te zijn.
Een aanschouwelijk voorbeeld geeft het verhaal van Jacob die met de engel worstelde en er met een ontwrichte heup vanaf kwam, maar juist daardoor een moord verhinderde. De toenmalige Jacob was in de gunstige omstandigheid dat iedereen zijn verhaal geloofde. Een Jacob uit onze tijd zou alleen maar een veelzeggend lachje ten antwoord krijgen. Hij zal er de voorkeur aan geven maar liever niet over dit soort aangelegenheden te praten, zeker niet als hij er privé-opvattingen over de boodschapper van Jahwe op na wil houden. Daarmee is hij tegen wil en dank in het bezit gekomen van een geheim waar niet over te praten valt, en hij komt buiten de kring van de kollektiviteit te staan. Natuurlijk zal zijn mentale reserve toch nog aan het licht komen als hij er niet in mocht slagen zijn leven lang te huichelen. Maar neuroties wordt iedereen die beide tegelijk tracht te doen: zijn individuele bestemming volgen én zich aanpassen aan de kollektiviteit. Een dergelijke ‘Jacob’ heeft zichzelf niet toegegeven dat de engel eigenlijk de sterkere was, want we hebben naderhand nooit gehoord dat de engel toevallig óók hinkte.
Wie dus, gedreven door zijn daimon, de stap durft te doen over de grens van de tussenfase, komt werkelijk terecht in het ‘Unbetretene, nicht zu Betretende’, waar hij niet over veilige paden wordt geleid en waar geen beschermend onderdak voor hem klaarstaat. Er bestaan daar ook geen wetten, voor het geval hij in een situasie terecht zou komen die hij niet voorzien heeft; bij voorbeeld een plichtskonflikt waar hij zich niet luchthartig vanaf kan maken. Gewoonlijk duurt het uitstapje in ‘No Man’s Land’ slechts zo lang als een dergelijk konflikt zich nog niet aanmeldt – en er komt meestal heel snel een eind aan als zo’n konflikt ook maar in de verste verte vermoed wordt. Dat een mens dan op de vlucht slaat zal ik hem niet kwalijk nemen. Maar dat hij van zijn zwakheid en lafheid een verdienste gaat maken, dat kan ik niet goedkeuren. Aangezien mijn verachting hem verder geen schade doet, kan ik deze rustig uitspreken.
Riskeert iemand echter een oplossing van het plichtskonflikt op eigen verantwoording, en voor een rechter die dag en nacht over hem oordeelt, dan is hij in de situasie van de ‘enkeling’ terechtgekomen. Hij bezit een geheim dat geen openlijke diskussie verdraagt, alleen al niet omdat hij voor zichzelf reeds een medogenloos aanklager en vasthoudende verdediger is geweest, en omdat geen enkele wereldlijke of geestelijke rechter hem zijn nachtrust terug kan geven. Bovendien: als hij hun beslissingen al niet tot vervelens toe kende, was het ook nooit tot een plichtskonflikt gekomen. DIT LAATSTE VERONDERSTELT ALTIJD EEN VERHOOGD BEWUSTZIJN VAN DE EIGEN VERANTWOORDELIJKHEID. MAAR JUIST DEZE DEUGD VERBIEDT HEM HET ERKENNEN VAN EEN KOLLEKTIEF BESLUIT. DAAROM IS DE RECHTBANK VERPLAATST VAN DE UITERLIJKE NAAR DE INNERLIJK WERELD, WAAR ACHTER GESLOTEN DEUREN HET VONNIS WORDT GEVELD.
Deze verandering echter verleent het individu een betekenis, die voorheen ongekend was. Hij bestaat niet alleen meer uit zijn welbekend en sosiaal gedefinieerd ‘ik’, maar ook uit het oordeel wat dit ‘ik’ op zich en voor zich waard is. NIETS BEVORDERT DE BEWUSTWORDING MEER DAN DEZE INNERLIJKE KONFRONTASIE VAN DE TEGENSTELLINGEN. Niet alleen de aanklager legt tot dan onvermoede feiten op tafel, maar ook de verdediging moet zich op argumenten bezinnen waaraan niemand ooit eerder had gedacht. Daarmee is een aanzienlijk stuk van de buitenwereld in het innerlijk terechtgekomen, terwijl de buitenwereld ontlast of verarmd is met ditzelfde stuk – de innerlijke wereld is daarentegen in dezelfde mate in gewicht toegenomen als ze opgeklomen is tot de rang van een tribunaal voor etiese beslissingen. HET VAN TE VOREN ZOM ZO TE ZEGGEN ONDUBBELZINNIGE ‘IK’ VERLIEST ZIJN VOORRECHT UITSLUITEND AANKLAGER TE ZIJN EN RUILT DAT IN VOOR HET ‘NADEEL’ ZICH TEGELIJK IN POSISIE VAN BEKLAAGDE TE BEVINDEN. Het ‘ik’ wordt ambivalent en dubbelzinnig; het komt zelfs tussen hamer en aambeeld terecht. Het wordt een polariteit gewaar die boven hemzelf is gesteld.
Geplagieerd uit Herinneringen dromen gedachten. C. G. Jung (redaksie Aniela Jaffé)
Engelse titel Memories dreams reflections. ISBN 90-6069-806-1
. . . shared by : Miles Away
Wednesday, December 17, 2003
glijdt onder mijn voeten
door oneindig weelderige dieptes
kan ik heen varen met mijn bewust zijn
alles kan ik zien
alles zie ik alles zie ik teveel
nergens kan ik heen
hoe ik mij ook voortschrijd
nergens kan ik heen
hoe ik mij ook beweeg
nergens kan ik heen
alles weeg ik alles weeg ik teveel
alles zie ik alles zie ik teveel
in jouw ogen
vol genade vol mededogen
vol van mededogen
vol van haat
vol van vreugde
beweeg ik alles beweeg ik alles teveel
in jouw ogen
zie ik alles alles zie ik teveel
in jouw ogen
oneindig weelderige
d
i
e
p
t
e
s
in jouw ogen
kan je alles zien
zie je alles
alles zie je?
nergens kan je heen
met je voeten vol stilstand
_een archetiepiese wereld
bevrozen in de weigering
jouw weigering
mijn weigering
onze
weigering_
shared by : B. Lan Ko
je suis Madame Antistress presque mort mais alors...
je suis Madame Antistress presque mort mais alors...changement du décor,je suis juste en dehors,à Père la Chaise on est tout mort mais c'est juste changement du décor. Et alors?
Miaaaaaaaaaaaaaauuw!
Gato. Chiens du cirque.
comml'aiuto del corso io spero di parlaro molto beno l'Italiano,Gadjo!
plastics for better living...
hernout &hauspie....de grond....de klei....
in de loopgraven wordt je vrij...
je tast daar de aardkloot...
en dan ben je dood!
welkom aan boord!
en dan had je masereel
had hamereken en truweel
nee 't was een ongekruist sikkeltje
hij maaide in gazetjes neer
en ging nederig wild tekeer
en dit gazetje is failliet
en temidden het riet
ligt blanke man nu strijk=
ijzers blindelings te tellen
en twee ijzertorens te vellen
als wolken voorbijvliegend
als kolken voorbijvliedend
met onweerstaanbare bommen
waarvan onze rug gaat krommen?
onzichtbaar en onherkenbaar
in het open volledig openbaar
onschendbaar uit ons graf gebroken
en het licht buiten terug ontstoken
said the joker to thief
i can't find no relief
in any stolen word
in any broken chord
whilst all the words have been stolen
whilst all the chords have been spoken
in anger and grief
in bribes and relief
the murder's been on for ages and ages
death's been repeting itself in empty cages
mirrorred rooms and girls
premature grooms and endless swirls
widows for the silent night called future
and all we miss on tv the bloody torture
windows of silence
gateways to patience
invisible out in the open
hidden and dug out in the open
palestina ground zero
zero hero zero hero
plastics for better living
all together we sing!
shared by : Miles Away
Miaaaaaaaaaaaaaauuw!
Gato. Chiens du cirque.
comml'aiuto del corso io spero di parlaro molto beno l'Italiano,Gadjo!
plastics for better living...
hernout &hauspie....de grond....de klei....
in de loopgraven wordt je vrij...
je tast daar de aardkloot...
en dan ben je dood!
welkom aan boord!
en dan had je masereel
had hamereken en truweel
nee 't was een ongekruist sikkeltje
hij maaide in gazetjes neer
en ging nederig wild tekeer
en dit gazetje is failliet
en temidden het riet
ligt blanke man nu strijk=
ijzers blindelings te tellen
en twee ijzertorens te vellen
als wolken voorbijvliegend
als kolken voorbijvliedend
met onweerstaanbare bommen
waarvan onze rug gaat krommen?
onzichtbaar en onherkenbaar
in het open volledig openbaar
onschendbaar uit ons graf gebroken
en het licht buiten terug ontstoken
said the joker to thief
i can't find no relief
in any stolen word
in any broken chord
whilst all the words have been stolen
whilst all the chords have been spoken
in anger and grief
in bribes and relief
the murder's been on for ages and ages
death's been repeting itself in empty cages
mirrorred rooms and girls
premature grooms and endless swirls
widows for the silent night called future
and all we miss on tv the bloody torture
windows of silence
gateways to patience
invisible out in the open
hidden and dug out in the open
palestina ground zero
zero hero zero hero
plastics for better living
all together we sing!
shared by : Miles Away
Tuesday, December 16, 2003
shared by : slö nnostress and jan gergely 
Freud's relaxation therapy...
.
de geestigheid is het vermogen dat een konflikt met het onbewuste vermijdt, dankzij het scheppen van een kompromisvorming, die nu juist het geestig gezegde is
VERTROUWDE VREEMDHEID
ook de taal is het oord van een konflikt waarin het bewustzijn en het onbewuste, de identiteit en de differensie in botsing komen: het geestig gezegde is dus een kompromisvoorstelling tussen de Ik+impuls die erop gericht is de taalvoorstellingen te bewaren en de tegengestelde drang, gericht op hun
ONTBINDING
Freud merkt op dat de estetika zich liever bezighoudt met onderwerpen die beantwoorden aan positieve gemoedstoestanden, zoals het schone en het sublieme: ze beperkt aldus de sfeer van haar belangstelling, die zich ook tot die aspekten van het voelen zouden moeten uitbreiden, die door negatieve gemoedstoestanden gekenmerkt worden, zoals juist in het geval van het
UNHEIMLICHE
een eerste bron van het unheimliche zou het vermoeden kunnen (kunnen) (kunnen) zijn dat een schijnbaar bezield wezen in werkelijkheid een automaat zou zijn en omgekeerd, dat een anorganiese entiteit waarlijk levendig zou
LIJKEN
meer in het algemeen worden die gebeurtenissen als unheimlich ervaren die angsten uit de kindertijd doen herleven of die ons vertrouwen in de identiteit der levende wezens in gevaar brengen, zoals de dubbelganger en in het algemeen de verdubbeling van karakters, lotsbestemmingen,
HANDELINGEN
hieruit trekt Freud de konklusie dat het wezen van het unheimliche niet in het nieuwe moet gezocht worden, maar in de
HERHALING
herhaling herhaling herhaling, zelfs in die bijzondere soort ongewilde herhaling die door hem gedefinieerd wordt met de uitdrukking 'herhalingsdwang', kortom in een verschillende
HERHALING
deze is de grootste differensie, de ervaring die het verst verwijderd is van de identiteit: niet de absolute vreemdheid, maar een
VERTROUWDE VREEMDHEID
die in ons verleden geworteld is, die tegelijkertijd zichzelf en niet zichzelf is
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGTWANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKLIJKEHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGTWANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKLIJKEHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGTWANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKLIJKEHEID VERVAAGT
(met dank aan de Noorman en plagiaat uit 'de esthetica van de twintigste eeuw van Mario Perniola nog eens vertaald door Annie Reniers VUBpress ISBN 90 5487 187 3 NUGI 611 t'ismoa da'getweet)
... by Miles Away
de geestigheid is het vermogen dat een konflikt met het onbewuste vermijdt, dankzij het scheppen van een kompromisvorming, die nu juist het geestig gezegde is
VERTROUWDE VREEMDHEID
ook de taal is het oord van een konflikt waarin het bewustzijn en het onbewuste, de identiteit en de differensie in botsing komen: het geestig gezegde is dus een kompromisvoorstelling tussen de Ik+impuls die erop gericht is de taalvoorstellingen te bewaren en de tegengestelde drang, gericht op hun
ONTBINDING
Freud merkt op dat de estetika zich liever bezighoudt met onderwerpen die beantwoorden aan positieve gemoedstoestanden, zoals het schone en het sublieme: ze beperkt aldus de sfeer van haar belangstelling, die zich ook tot die aspekten van het voelen zouden moeten uitbreiden, die door negatieve gemoedstoestanden gekenmerkt worden, zoals juist in het geval van het
UNHEIMLICHE
een eerste bron van het unheimliche zou het vermoeden kunnen (kunnen) (kunnen) zijn dat een schijnbaar bezield wezen in werkelijkheid een automaat zou zijn en omgekeerd, dat een anorganiese entiteit waarlijk levendig zou
LIJKEN
meer in het algemeen worden die gebeurtenissen als unheimlich ervaren die angsten uit de kindertijd doen herleven of die ons vertrouwen in de identiteit der levende wezens in gevaar brengen, zoals de dubbelganger en in het algemeen de verdubbeling van karakters, lotsbestemmingen,
HANDELINGEN
hieruit trekt Freud de konklusie dat het wezen van het unheimliche niet in het nieuwe moet gezocht worden, maar in de
HERHALING
herhaling herhaling herhaling, zelfs in die bijzondere soort ongewilde herhaling die door hem gedefinieerd wordt met de uitdrukking 'herhalingsdwang', kortom in een verschillende
HERHALING
deze is de grootste differensie, de ervaring die het verst verwijderd is van de identiteit: niet de absolute vreemdheid, maar een
VERTROUWDE VREEMDHEID
die in ons verleden geworteld is, die tegelijkertijd zichzelf en niet zichzelf is
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGTWANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKLIJKEHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGTWANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKLIJKEHEID VERVAAGT
WANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKELIJKHEID VERVAAGTWANNEER DE GRENS TUSSEN VERBEELDING EN WERKLIJKEHEID VERVAAGT
(met dank aan de Noorman en plagiaat uit 'de esthetica van de twintigste eeuw van Mario Perniola nog eens vertaald door Annie Reniers VUBpress ISBN 90 5487 187 3 NUGI 611 t'ismoa da'getweet)
... by Miles Away
Saturday, December 13, 2003
bent effe spuugmuug! heel simpel: vier keer op drie jaar kompleet den boot ingaan als ge denkt da alles eindelijk wa vlot ga varen. hei. ik z'en hier wa aan't flippe. rusten afstand nemen kompleet herbekijken djiven da kom wel goe maar echt iet nief doen die zakken (wie? da's een goei vraag) infiltreren mijnen emeel hier en lezen alles wie weet wa nog hoever gaan bepaalde mensen in deze stad? dat ze 't maar goe beseffen als deze meels lezen dat dàt op geen enkele wijze helpt da's een stuk van tverhaal en dan al die burokrasjiebarrières en heel de zeik. ik wil kre¨¨eren er iet tof van maken en elke keer valt tboeltje in twater waarop ik hééééél den boel gewoon kelder den bodem in iets nief komplete herbronning radikaal tabula rasa dada in de koffer. rust weetge? geen gezeik. da goat hier zomaar ni. iedereen heeft wel eens wa tegenwind maar mag het nog eens wa voor de wind gaan langer dan een week, vraag ik mij af? gullie zijt allemaal goeie mensen ik weet da en ik laat mensen dat ik waardevol vind ni zomaar in de steek maar NU ist tijd voor RUST ik kan ook maar zoveel verhalen aan en situasies en honger en heel de bedelarij van konstant afhankelijk te zijn van anderen voor te eten en te bellen en dan die fukking kaos in de wereld help mijn stoppen en dan iedereen die aandacht wil en ene en ene en ene ene en..... ge kuntet U ni voorstelle ik ben zo koppig in totale weigering bijkans er kan nog een schepje bij maar totale weigering en wa kunde van zo ne mens verwachten? gensters in alle richtingen drive impuls opstanding en al die angstige reaksies en verantwoordelijkheid ten opzichte van anderen shit ik ben gene guru gij zijt da iedereen maar ni alleen met mij en vooral nonnavigasie automatiese piano zo ene die vanzelf partituur speelt in weet ik hoeveel dimensies en dan merken dat uw vingers perfekt op de toetsen meevolgen ik heb geen kontrole gij ook ni antikunst duchamps dada maar brutaal voorwaarts persoonlijk ja en so what wat als de psichologie nu eens integraal in de kunst kan uitgesproken worden pleeg ik dan soms geen goeie performans life is performance en everybody knows the scene is dead enneenneja en? paradoks integrasie van waanzin in techte leven achtergrond die de voorgrond bepaalt normale mensen op de voorgrond kunstenaars, psichiaters en psichiatriese pati¨¨enten in de achtergrond lang leve Frits Perls de man van de gastaltterapie daar ligt te kunst te doen zonder uitleg alles radikaal openbreken bevrijding katarsis radikaal brutaal de Weigering in anders komplete ondergang in en gedaan waar denkt ge dat we in dezen tijd toegekomen zijn? nul of één en geen grijze zone tussenin politics of liberation = dialectics of liberation no time to waste en toch NU rust dààr zit ik op te broeden alles killerants die heel de planeet veroveren dimensie? i don't know maar kunst als een virus d'erin ART IS A VIRUS los in de modale wereld inboren d'erin en ni d'ernaast natuurlijk ben ik hier nog natuurlijk de roddel de paniek de waanzin Gent Anwterpen Bujumbura What does it matter? Wa maakt et uit?! kunst is een virus ART IS A VIRUS misschien traag misschien snel brandhaarden over het wereldwijd net: weet ge wel netwerken? de wereld rond ART IS A VIRUS frekwensies konsekwensies meer is minder implosie is eksplosie en ik moet mij aan jou of anderen daarvoor verantwoorden als kapitein van het schip fuck iedereen is kapitein van dit schip des te meer als het storm op zee is hier en nu aksie nietaksie komplete weigering gegroet lieve lezers x Erwin (LAN is Local Area Network, Be Lan Ko)
... by BE Lan Ko
got Bé Oooo Bé on my hands or other kind of sex tremis ts in my mailbox or just freaks dono... that's strange shit. Kaos baby. Stressfree poetry? Maybe we'll give it a shot... First break. Break it up. Fundamentally guerrilla. Let them watch me. Drive them nuts changing plans. Get the people to love us. They should never know what the next move is. Strike unexpectedly. We never walk alone. I guess order slipped my mind. That's what the ones reading my mail don't seem to grasp. We are one already. The message is already out. What can they do? Create martyrs? The fix is already in. I don't know the jokers. What they gonna do? Check every mailbox of Antwerp? Kill us for entartete Kunst? Each one of us? tis echt ik zweer het oe. no paranoia. They are checking positive and even agressively. Picking up mail sending it with virus bombs etc. the whole works. Write this down and send it out to all ART IS A VIRUS that's the future. we are one and no stress: implossion is explosion! Play with us! Nuage language. Minder is meer. The info is already out to the youngsters. NOW it's multiplying rappidly... like a virus. beyond your, mine and their control. I stopped controlling the game. We are all the guru. Dig it?
. . .by Be Lan Ko
... by BE Lan Ko
Thursday, December 11, 2003
diggin'
got Bé Oooo Bé on my hands or other kind of sex tremis ts in my mailbox or just freaks dono... that's strange shit. Kaos baby. Stressfree poetry? Maybe we'll give it a shot... First break. Break it up. Fundamentally guerrilla. Let them watch me. Drive them nuts changing plans. Get the people to love us. They should never know what the next move is. Strike unexpectedly. We never walk alone. I guess order slipped my mind. That's what the ones reading my mail don't seem to grasp. We are one already. The message is already out. What can they do? Create martyrs? The fix is already in. I don't know the jokers. What they gonna do? Check every mailbox of Antwerp? Kill us for entartete Kunst? Each one of us? tis echt ik zweer het oe. no paranoia. They are checking positive and even agressively. Picking up mail sending it with virus bombs etc. the whole works. Write this down and send it out to all ART IS A VIRUS that's the future. we are one and no stress: implossion is explosion! Play with us! Nuage language. Minder is meer. The info is already out to the youngsters. NOW it's multiplying rappidly... like a virus. beyond your, mine and their control. I stopped controlling the game. We are all the guru. Dig it?
. . .by Be Lan Ko
mokerslag
.
Wat nog te doen? Voor de vierde maal in de afgelopen drie jaar, zie ik mij genoopt een aktiviteit op te doeken. Ik doe dat met spijt. De bundels die ik gemaakt heb, lijken me nochtans waardevol. Maar ik schijn er niet in te slagen konsekwent juiste keuzes te maken wat lokasies betreft en het samenwerken met mensen.
Met vreugde, kijk ik terug op mijn samenwerking met Roger Vandaele. Zelden, heeft iemand mijn doen en laten zo ernstig genomen. Die man heeft ogen aan zijn lijf. Hetgeen van vele mensen in de kunstwereld Antwerpen bezwaarlijk gezegd kan worden. Zonder dat ik verder namen noem. Misschien dat ik dàt in een boek wel eens neerschrijf. Niet nu.
‘De Sprekende Ezels’ heb ik steeds leuk gevonden. Zeker, omdat ik daar op een podium ben kunnen beginnen groeien. De vele optredens in de Scène, heb ik graag gedaan. De groei van de Ezels buiten de Scène, kijk ik nu nog steeds argwanend aan. Ook de talrijke optredens in de Muziekdoos met als summum een voordrachtavond als sentrale gast, liggen mij nauw aan het hart.
Met plezier, heb ik in deze stad van onderuit gestreden voor een multikulturele samenleving. De performanses, op talloze plaatsen binnen en buiten, vervullen mij met warmte, als ik eraan terugdenk. Ik ben zovele mensen dankbaar dat ze hebben willen deelnemen. Misschien was jij er wel eens bij? Hierbij, nogmaals mijn dank. We hebben dat proper gedaan.
Maar deze keer, word ik een keer teveel gekortwiekt door de omstandigheden. Ik poog wat bundels te verkopen om niet kompleet failjiet te gaan. Ik poog te overleven in een wereld die me zelfs geen job meer wil geven. Ik poog een gazet draaiende te houden... En ik krijg te horen dat ik zondag 14 desember bij Mevr. Tina Vos niet meer welkom ben. De uitnodiging is plots niet meer naar haar zin.
Ze voelt zich door mij misbruikt. En als er één ding is dat ik niet wil, is iemand dat gevoelen geven. Dààr is geen reden toe. Het spijt mij Tina. Dat heb ik je ook in persoon verteld. Als het echter zo zit, ben ik nu failjiet aan de uitnodigingen. En geen bundels meer te verkopen. Geen vriend meer om geld van te lenen. Geen werk ’t Is op! En ik ook! Als het zo zit, stop ik er gewoon mee. Al die fucking kommersie, als ge dààr in wilt draaien, draait er dan in. Kus mijn voeten.
De eenheid van ellende daarbuiten gaat gewoon verder. Afrika sterft aan den Aids. Irak en Palestina zijn er ook al zo goed aan toe. Enz. Enz. Nog een shot televisie? Amuseert U ermee. Hierbij verklaar ik offisieel de Antistresspowesie dood. Neem er U een patent op. Misschien word ge daar wel rijk van? Nogmaals, amuseert U ermee. Spijt me voor degenen die erop gehoopt hadden. Komt U inzendingen halen. Ik ga op rust of in de psichiasatire. Of, ik schrijf mijn junkieverdriet onder nieuw pseudoniem.
Bovendien, is de moeder van mijn beste vriend gestorven. En ik ga vrijdag naar de uitvaart. Ik heb ook dààr van moeten blijten. En voor de rest: diegenen die hoopten dat het me niet zou lukken. Hièr hebt ge Uw beloning. Beschouw het als een kunst tijdig te kunnen stoppen. Veel sukses met de verkiezingen, komend jaar én over drie jaar. Tegen dan, ben ik hier misschien wel permanent weg. Met eeuwige vakansie. Weg van dezen shitboel.
En daarmee is mijn karrière definitief naar de kloten, begraven en bezegeld. (God zij dank. Ik heb er nooit om gevraagd.) En daar heeft het NICC haar kunstenaarsstatuut niet op geschreven... Saluut.
....by Be Lan Ko
A F G E L A S T ! ! !
Hoewel deze voorstelling op zondag 14 december kort en krachtig is, en dus enkel deze dag van 15 tot 19 uur loopt, zijn wij verheugd U er op uit te nodigen! Weest welkom!
Wat nog te doen? Voor de vierde maal in de afgelopen drie jaar, zie ik mij genoopt een aktiviteit op te doeken. Ik doe dat met spijt. De bundels die ik gemaakt heb, lijken me nochtans waardevol. Maar ik schijn er niet in te slagen konsekwent juiste keuzes te maken wat lokasies betreft en het samenwerken met mensen.
Met vreugde, kijk ik terug op mijn samenwerking met Roger Vandaele. Zelden, heeft iemand mijn doen en laten zo ernstig genomen. Die man heeft ogen aan zijn lijf. Hetgeen van vele mensen in de kunstwereld Antwerpen bezwaarlijk gezegd kan worden. Zonder dat ik verder namen noem. Misschien dat ik dàt in een boek wel eens neerschrijf. Niet nu.
‘De Sprekende Ezels’ heb ik steeds leuk gevonden. Zeker, omdat ik daar op een podium ben kunnen beginnen groeien. De vele optredens in de Scène, heb ik graag gedaan. De groei van de Ezels buiten de Scène, kijk ik nu nog steeds argwanend aan. Ook de talrijke optredens in de Muziekdoos met als summum een voordrachtavond als sentrale gast, liggen mij nauw aan het hart.
Met plezier, heb ik in deze stad van onderuit gestreden voor een multikulturele samenleving. De performanses, op talloze plaatsen binnen en buiten, vervullen mij met warmte, als ik eraan terugdenk. Ik ben zovele mensen dankbaar dat ze hebben willen deelnemen. Misschien was jij er wel eens bij? Hierbij, nogmaals mijn dank. We hebben dat proper gedaan.
Maar deze keer, word ik een keer teveel gekortwiekt door de omstandigheden. Ik poog wat bundels te verkopen om niet kompleet failjiet te gaan. Ik poog te overleven in een wereld die me zelfs geen job meer wil geven. Ik poog een gazet draaiende te houden... En ik krijg te horen dat ik zondag 14 desember bij Mevr. Tina Vos niet meer welkom ben. De uitnodiging is plots niet meer naar haar zin.
Ze voelt zich door mij misbruikt. En als er één ding is dat ik niet wil, is iemand dat gevoelen geven. Dààr is geen reden toe. Het spijt mij Tina. Dat heb ik je ook in persoon verteld. Als het echter zo zit, ben ik nu failjiet aan de uitnodigingen. En geen bundels meer te verkopen. Geen vriend meer om geld van te lenen. Geen werk ’t Is op! En ik ook! Als het zo zit, stop ik er gewoon mee. Al die fucking kommersie, als ge dààr in wilt draaien, draait er dan in. Kus mijn voeten.
De eenheid van ellende daarbuiten gaat gewoon verder. Afrika sterft aan den Aids. Irak en Palestina zijn er ook al zo goed aan toe. Enz. Enz. Nog een shot televisie? Amuseert U ermee. Hierbij verklaar ik offisieel de Antistresspowesie dood. Neem er U een patent op. Misschien word ge daar wel rijk van? Nogmaals, amuseert U ermee. Spijt me voor degenen die erop gehoopt hadden. Komt U inzendingen halen. Ik ga op rust of in de psichiasatire. Of, ik schrijf mijn junkieverdriet onder nieuw pseudoniem.
Bovendien, is de moeder van mijn beste vriend gestorven. En ik ga vrijdag naar de uitvaart. Ik heb ook dààr van moeten blijten. En voor de rest: diegenen die hoopten dat het me niet zou lukken. Hièr hebt ge Uw beloning. Beschouw het als een kunst tijdig te kunnen stoppen. Veel sukses met de verkiezingen, komend jaar én over drie jaar. Tegen dan, ben ik hier misschien wel permanent weg. Met eeuwige vakansie. Weg van dezen shitboel.
En daarmee is mijn karrière definitief naar de kloten, begraven en bezegeld. (God zij dank. Ik heb er nooit om gevraagd.) En daar heeft het NICC haar kunstenaarsstatuut niet op geschreven... Saluut.
....by Be Lan Ko
Tuesday, December 09, 2003
meanwhile at
Sunday, December 07, 2003
Tina Vos presenteert: Be Lan Ko
Hoewel deze voorstelling op zondag 14 december kort en krachtig is, en dus enkel deze dag van 15 tot 19 uur loopt, zijn wij verheugd U er op uit te nodigen! Weest welkom!
Saturday, December 06, 2003
and why not ? ...
.
.
...start with the lightingmail ...
.
.
de Antistressgazet? (all so English!)
> Sent: Tuesday, November 11, 2003 2:31 PM
> Subject: Heb je zin om kreatief bij te dragen aan de Antistressgazet? (all so English!)
>
>
> (Look below for English text, if you have desire for this.)
>
> Beste Mensen,
>
> Zoals je al of niet weet, hebben we sinds september dit jaar een nieuw fenomeen... dat uit de katakomben van Antwerpen verrezen is: m.n. de Antistressgazet. Het totaal nutteloze ding werd voor de eerste maal op duizend eksemplaren verspreid. Geliefd, gelauwerd, gekliefd uit onschuldige bomen geresikkeleerd, bespuugd, verfrommeld... Evenwel: een onmiskenbare funksteurung in het litereire en kunstmatige opgepepte kunstlandschap. Een vreugde voor de waardevolle mensen, omzeggens. Sinds september, hebben we eindelijk _voor het eerst in jaren_ het aantal zelfmoorden in Antwerpen en omstreken zien dalen. U weet ons te vinden, als U het daar niet eens mee bent.
>
> Wij, leden van de Antistressbrigade, zijn bij, zoniet verheugd om ons geheim genootschap te doen groeien. Laat ons onze boodschap de wereld rond netwerken. Een porsie Antistress voor ieder één. In de verte, ontwaren wij evenwel een dode lijn. Wij voorspellen, met haast onmiskenbare zekerheid, dat deze zich zal vol trekken 21 november. Wij voorspellen eveneens dat U er alleen maar beter gezind van kan worden, indien U er mee in opleeft! Zend dus ook Uw bijdrage tijdig binnen. Alles mag. Bij voorkeur die idioot van een Antistresspoweet totaal belachelijk maken, of op de korrel nemen zoals dat plechtig heet. Aan U om de eksakte korrel te lokaliseren in deze eindeloze woestenij van liefde...
>
> Bij deze, heeft U ons emeel. Stuur ons uw dada! Een formaat van maksimaal een A5 in acht nemen. Wij staan uiteraard enkel uitzonderingen open voor echte genieën? Teksten mogen, gedichten leven, kollages beven, foto's groeien, schilderingen schemeren, mopkes tsjilpen, manifesten mijmeren, bommen beklemmen, vriendschappelijke groenten, kunstwerken van uw favoriete huisdieren eindelijk in het licht van de eeuwigheid... Bevrijd uw engelen en demonen. Alles in zwartwit gejingjangel. Wij publiseren en bezweren dit alles gratis voor U. Per adres: Vlasmarkt 5, 2000 Antwerpen, met duidelijke vermelding van het naam: Erwin Vanmassenhove.
>
> Don't explain it, do it!
>
> Met genegenheid en gelijkwaardige afkeer,
> Erwintereentje.
>
>
>
>
> Dear Speoples,
>
> We, the members of the secret Antistressbrigade, especially drafted you to join our Army of Tao. Do not miss this once in a lifetime opportunity! We have already blown all the speakers. Now, let us blow all out of proportion...
>
> Since september, we have created a unique and completely useless newspaper. We happely chopped down some recycled trees to create the Antistressgazetta. We are the dadaïst revival of the twenty-first century. Join our troups. We compose our society by numbers, not by individuals. So, do not be frightened: Taking part in this (ad)venture is completely of no risk at all. You will go compeletely unnoticed. So, put on your television, and forget about this nonsense. We are glad to have made your day!
>
> Though, if you truly feel, if you even feel like it, you can send us your contribution thru this email, or contact as by post: Vlasmarkt 5, 2000 Antwerpen, mentioning it name: Erwin Vanmassenhove. Send in pictures of your favourite cat, or it's genuine artwork. We will gladly make it stand the test of time in our Antistressgazetta. We do emit it on thousand copies and send it straight into eternity in Antwerp, Flanders and whereabouts... If you like, create your own Antistressgazetta. Anything goes: Black and white, jingjang, woewei. Drawings, sarcasm, your local spasm, collages, suicide on paper, paintings, collages, any language. The more foreign the better!
>
> Don't explain it, do it. No parental advisory! Space ships ok, if you can it fit into format A5. We only can make exceptions for true geniuses. If you know any friendly mecenasses, who can give us all their money in true angelical sacrifice, do not hesitate to let us know!
>
> Don't forget to read: 'Stranger in a strange land.' by Robert A. Heinlein. And have a nice day!
>
> Equally with love as hate,
> the Antistresspowet
> AKA BLANKO
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
YOU MAY SENd
View/Post Comments via documentroot
::: to the top :::
(... home / latest posts ...)
::: to the archives & index :::
::: to the lab :::
::: to the lab-archives :::
::: to the pics :::
welcome too to:
www.straatsalaat.tk
www.streetsalad.tk
www.nnostress.tk
www.flikkers.tk
www.joyco.tk
www.keldergat.tk
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 2.5 License.
.
.
.
de Antistressgazet? (all so English!)
> Sent: Tuesday, November 11, 2003 2:31 PM
> Subject: Heb je zin om kreatief bij te dragen aan de Antistressgazet? (all so English!)
>
>
> (Look below for English text, if you have desire for this.)
>
> Beste Mensen,
>
> Zoals je al of niet weet, hebben we sinds september dit jaar een nieuw fenomeen... dat uit de katakomben van Antwerpen verrezen is: m.n. de Antistressgazet. Het totaal nutteloze ding werd voor de eerste maal op duizend eksemplaren verspreid. Geliefd, gelauwerd, gekliefd uit onschuldige bomen geresikkeleerd, bespuugd, verfrommeld... Evenwel: een onmiskenbare funksteurung in het litereire en kunstmatige opgepepte kunstlandschap. Een vreugde voor de waardevolle mensen, omzeggens. Sinds september, hebben we eindelijk _voor het eerst in jaren_ het aantal zelfmoorden in Antwerpen en omstreken zien dalen. U weet ons te vinden, als U het daar niet eens mee bent.
>
> Wij, leden van de Antistressbrigade, zijn bij, zoniet verheugd om ons geheim genootschap te doen groeien. Laat ons onze boodschap de wereld rond netwerken. Een porsie Antistress voor ieder één. In de verte, ontwaren wij evenwel een dode lijn. Wij voorspellen, met haast onmiskenbare zekerheid, dat deze zich zal vol trekken 21 november. Wij voorspellen eveneens dat U er alleen maar beter gezind van kan worden, indien U er mee in opleeft! Zend dus ook Uw bijdrage tijdig binnen. Alles mag. Bij voorkeur die idioot van een Antistresspoweet totaal belachelijk maken, of op de korrel nemen zoals dat plechtig heet. Aan U om de eksakte korrel te lokaliseren in deze eindeloze woestenij van liefde...
>
> Bij deze, heeft U ons emeel. Stuur ons uw dada! Een formaat van maksimaal een A5 in acht nemen. Wij staan uiteraard enkel uitzonderingen open voor echte genieën? Teksten mogen, gedichten leven, kollages beven, foto's groeien, schilderingen schemeren, mopkes tsjilpen, manifesten mijmeren, bommen beklemmen, vriendschappelijke groenten, kunstwerken van uw favoriete huisdieren eindelijk in het licht van de eeuwigheid... Bevrijd uw engelen en demonen. Alles in zwartwit gejingjangel. Wij publiseren en bezweren dit alles gratis voor U. Per adres: Vlasmarkt 5, 2000 Antwerpen, met duidelijke vermelding van het naam: Erwin Vanmassenhove.
>
> Don't explain it, do it!
>
> Met genegenheid en gelijkwaardige afkeer,
> Erwintereentje.
>
>
>
>
> Dear Speoples,
>
> We, the members of the secret Antistressbrigade, especially drafted you to join our Army of Tao. Do not miss this once in a lifetime opportunity! We have already blown all the speakers. Now, let us blow all out of proportion...
>
> Since september, we have created a unique and completely useless newspaper. We happely chopped down some recycled trees to create the Antistressgazetta. We are the dadaïst revival of the twenty-first century. Join our troups. We compose our society by numbers, not by individuals. So, do not be frightened: Taking part in this (ad)venture is completely of no risk at all. You will go compeletely unnoticed. So, put on your television, and forget about this nonsense. We are glad to have made your day!
>
> Though, if you truly feel, if you even feel like it, you can send us your contribution thru this email, or contact as by post: Vlasmarkt 5, 2000 Antwerpen, mentioning it name: Erwin Vanmassenhove. Send in pictures of your favourite cat, or it's genuine artwork. We will gladly make it stand the test of time in our Antistressgazetta. We do emit it on thousand copies and send it straight into eternity in Antwerp, Flanders and whereabouts... If you like, create your own Antistressgazetta. Anything goes: Black and white, jingjang, woewei. Drawings, sarcasm, your local spasm, collages, suicide on paper, paintings, collages, any language. The more foreign the better!
>
> Don't explain it, do it. No parental advisory! Space ships ok, if you can it fit into format A5. We only can make exceptions for true geniuses. If you know any friendly mecenasses, who can give us all their money in true angelical sacrifice, do not hesitate to let us know!
>
> Don't forget to read: 'Stranger in a strange land.' by Robert A. Heinlein. And have a nice day!
>
> Equally with love as hate,
> the Antistresspowet
> AKA BLANKO
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
View/Post Comments via documentroot
Wednesday, December 03, 2003
meanwhile at schilde
(... home / latest posts ...)
::: to the archives & index :::
::: to the lab :::
::: to the lab-archives :::
::: to the pics :::
happening
!!! BUSH LIES !!!
welcome too to:
www.straatsalaat.tk
www.streetsalad.tk
www.nnostress.tk
www.flikkers.tk
www.joyco.tk
www.keldergat.tk
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 2.5 License.